ut quid iubes, pusiole,
quare mandas, filiole,
carmen dulce me cantare,
cum sim longe exsul valde
intra mare?
o cur iubes canere?

magis mihi, miserule,
flere libet, puerule,
plus plorare quam cantare
carmen tale, iubes quale,
amore care.
o cur iubes canere?

mallem, scias, pusillule,
ut velles tu, fratercule,
pio corde condolere
mihi atque prona mente
conlugere.
o cur iubes canere?

scis, divine tiruncule,
scis, superne clientule,
hic diu me exsulare,
multa die sive nocte
tolerare.
o cur iubes canere?

scis, captivae plebeculae
Israeli cognomine
praeceptum in Babylone
decantare extra longe
fines Iudae.
o cur iubes canere?

non potuerunt utique
nec debuerunt itaque
carmen dulce coram gente
aliena nostrae terrae
resonare.
o cur iubes canere?

sed quia vis omnimode,
consodalis egregie,
canam patri filioque
simul atque procedente
ex utroque.
hoc cano ultronee.

benedictus es, domine,
pater, nate, paraclite,
deus trine, deus une,
deus summe, deus pie,
deus iuste.
hoc cano spontanee.

exsul ego diuscule
hoc in mare sum, domine,
annos nempe duos fere,
nosti fore, sed iamiamque
miserere.
hoc rogo humillime.

huic cano ultronee
interim cu, pusiole,
psallam ore, psallam mente,
psallam die, psallam nocte,
carmen dulce,
tibi, rex piissime.

main page | contents